من به اندازه ی چشمان تو غمگین ماندم
و به اندازه ی هر برگ نگاهت نگران
تو به اندازه ی تنهایی من شاد بمان
+ نوشته شده در شنبه سوم مرداد ۱۳۸۸ ساعت 11:39 توسط فرشته
|
آشفتگی های من
دارم سرگیجه می گیرم از این دنیای آشفته...
اینجا پای صادقانه ترین پریشانی های فوران شده ام بنشین
و ببخش که
مثل هر انسانی
ناخوشی هایم تنها با توست!
خوشی هایم را عین شتر ذخیره می کنم و به اشتراک نمی گذارم!
که برای همان روزهای دربدری شاید لازم شود...
نوشته‌های پیشین
- مهر ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- بهمن ۱۳۹۱
- آذر ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- شهریور ۱۳۹۱
- مرداد ۱۳۹۱
- تیر ۱۳۹۱
- خرداد ۱۳۹۱
- اردیبهشت ۱۳۹۱
- فروردین ۱۳۹۱
- اسفند ۱۳۹۰
- بهمن ۱۳۹۰
- دی ۱۳۹۰
- آذر ۱۳۹۰
- آبان ۱۳۹۰
- مهر ۱۳۹۰
- شهریور ۱۳۹۰
- مرداد ۱۳۹۰
- تیر ۱۳۹۰
- خرداد ۱۳۹۰
- اردیبهشت ۱۳۹۰
- فروردین ۱۳۹۰
- اسفند ۱۳۸۹
- بهمن ۱۳۸۹
- دی ۱۳۸۹
- آذر ۱۳۸۹
- آبان ۱۳۸۹
- مهر ۱۳۸۹
- شهریور ۱۳۸۹
- مرداد ۱۳۸۹
- آرشيو
پیوندها
- تپش های دل بی تاب یک دختر اردیبهشتی
- شکلات تلخ
- سنگر آغوش تو
- زندگی دکمه بازگشت ندارد
- مستونه
- عمق عشق
- رسپینــــا
- مهرداد مسیحا
- ورود بي حال ها ممنوع
- "وبلاگ اختصاصی حامد افشار"
- آشفته ی شب نگار
- آبی به رنگ کفشدوزک
- جنگ تن به تن
- کافه پاتوق
- مترسک سرگردان
- دستان
- دل نوشته های بچه های سوم ریاضی
- مترسک آواره در پی کلاغ ها
- شلم شوربا
- نوستالژی
- آسمان بی رنگ
- تنهاترین عشق شب
- پسر خوب
- 1.2.3. بگو سیب...
- طعم گیلاس
- خیابان بیست و یکم