من در اینجا

در یک هزار و سیصد و نود و یک

افکار قجریم را با چاشنی تمدن در آخرالزمان نوستراداموس فریاد می زنم

من در سرزمین پارس

نیمه دوم روحم نیمه عجم است و

نیمه گمشده ی دیگر آن را در بین عرب زبانان جست و جو می کنم

من شبانه دیکتاتوری را لای برگ کاهوی تازه می پیچانم و

عین عین دموکراسی در روشنایی روز

لقمه لقمه به گوسفندان اطرافم می خورانم

من خون شیشه کرده ی مردم را

در جامی از طلا

به سلامتی آرامش باز نیافته می نوشم

و شعار می دهم

                                 "آیا واقعا مشکل جوانان ما این است؟؟؟؟"

پی نوشت: این من، آشفته نیست!